Seni, baharmışsın gibi düşünüyorum,
Seni, Diyarbekir gibi,
Nelere, nelere baskın gelmez ki
Seni düşünmenin tadı...
Bir insan tek bir kitap yazıp nasıl bu kadar ünlü olur? Bence şöyle. Genelde şairlerin kitaplarında birkaç güzel şiir vardır. Gerisi sıradan karalanmış yazılar gibi gelir bana. Oysa Ahmet Arif o tek kitabında bütün ömrünce yazdığı en güzel şiirleri biriktirmiştir. Ciltler dolsun diye her aklına geleni yazmamış, seçici davranmış belli ki. Geçenlerde okuduğum bir yazı beni çok üzdü ama. Oğlunun söylediğine göre yeni şiirleri de varmış ama yıllarca şiirleri yüzünden gördüğü eziyetten olsa gerek hiçbirini yazıya dökmemiş. Hepsini aklında tutuyormuş. Yazamadan da kalp krizi geçirmiş. Çok yazık.
Ahmed Arif, 1927’de Diyarbakır'da dünyaya geldi. Şiirlerinde hep ezilen insandan yana oldu ve ezilenlerin kardeşliğine vurgu yaptı. Şiirlerinin toplandığı tek kitabı Hasretinden Prangalar Eskittim 1968'de yayınlandı. Türkiye'de en çok basılan kitaplar listesindedir. Ankara'da 1991 yılında yaşamını yitirdi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder